Week 7 - 12: April

Sorry voor de lange wachttijd voor de volgende update. Ik had het een beetje uitgesteld en loop nu behoorlijk achter (hiermee kan je wel zeggen een maand). Dit zal er helaas voor jullie wel in resulteren dat het een wat langer stuk zal worden. Ik zal het proberen zo kort mogelijk te houden.

Ik zal eerst beginnen om maart af te sluiten. Er zijn niet heel veel activiteiten meer geweest. Natuurlijk ben ik wel gewoon elke dag naar stage geweest. Op 20 maart zijn we in de ochtend/vroege middag naar Mzoli's gegaan. Dit is een typische Zuid-Afrikaanse braai dat elke zondag in een Township genaamd Gugulethu plaatsvindt. Je kan zelf je soort vlees uitkiezen en hoe groot stuk en dan betaal je voor het gewicht dat je neemt. Ze plaatsen dit voor je op de braai en doen er een soort sausje/marinade over wat het super lekker maakt. Er hangt een gezellige sfeer omdat veel Afrikanen het echt zien als een uitje en er wordt dus ook genoeg alcohol verkocht. Na het eten zijn we doorgereden naar het strand in Muizenberg. Het grootste deel van de groep ging door om ergens op het strand te zitten/terrasje te pakken, maar ik ging surfen met Michiel en Eline. Na ooit toch wel 1 les te hebben gehad in Scheveningen was ik natuurlijk super ervaren (not), maar het was onwijs leuk om te doen. Helaas was er veel wind waardoor er lastige golven waren, dit gaf niet veel kansen om een poging te doen om te gaan staan.

Nu door naar april. Op 7 april ging het eindelijke gebeuren, we gingen snorkelen met de Cape fur seals!! We hadden dit de week ervoor al gepland, maar toen werd het geannuleerd vanwege het weer. Er was teveel wind waardoor we niet naar het eiland konden varen. Achteraf waren wij blij dat het geannuleerd was, want een week later was het rond de 30 graden en super zonnig. Zelfs de gidsen zeiden dat we geluk hadden met het weer, we hadden zelfs 10% warmer water. Helaas was dit maar een verschil van 10 graden naar 13 graden. Omdat het water zo koud is krijg je een dubbele laag wetsuit aan met een hoofdgedeelte en handschoenen en schoentjes. Er werd ons verteld dat de pups rond december geboren worden en dan na een paar maanden, dus rond deze tijd het water in gaan. Het is echt heel leuk om ze in het water te zien spelen. Ze zijn super nieuwsgierig en komen echt heel dicht bij je. Er is er zelfs 1 tegen mijn gezicht aan gezwommen en een ander heeft mijn been gegrepen om te zien wat ik was, ik had niet verwacht dat ze zo dichtbij zouden komen.

Op 11 april speelden de Maties (het rugby team van Stellenbosch university) in Varsity cup final tegen NWU-Pukke. Met al mijn kennis van rugby, niks, ging ik er samen met Celien en Romy met volle moed heen. Het was onwijs leuk om een keer mee te maken en we hebben ons zeer vermaakt met de verschrikkelijk slechte cheerleaders en vele soorten cams (kiss, down down, dance en flex cam). De maties heb het grootste deel van de wedstrijd voorgestaan met 6-0, maar helaas heeft Pukke in de laatste paar seconde een goal gemaakt waarmee zij wonnen met 7-0.
Het weekend erna moest ik voor de laatste keer verhuizen, maar nu heb ik een een kamer voor mij alleen tot het einde van mijn verblijf hier. Zaterdag avond heb ik eindelijk ontdekt hoe club 31 er nou daadwerkelijk uit zag. Ik had er al veel verhalen over gehoord, waarbij de ene persoon heel positief was en de ander niet zo. Naar mijn mening is het een leuke club, beetje exclusief en niet extreem groot. Het mooie is dat het op de 31e verdieping van het ABSA gebouw zit en de muren van glas zijn, dus je hebt een ver uitzicht op de rest van de stad en zee. 
Op zondag zijn Romy, Celien, Caroline en ik maar naar het strand geweest om uit te brakken van de avond ervoor. We hadden deze keer gekozen voor Llandudno beach. Het is echt een onwijs mooi strand wat niet zo extreem druk is. Echt zwemmen doe je hier niet in de zee omdat het veel te koud is, maar het is wel lekker om af en toe met je benen in het water af te koelen en te kijken naar de gigantische golven die vlak voor je neus gevormd worden. De avonturiers in ons konden het niet aan om de hele dag te liggen, dus zijn we op een gegeven moment maar op de rotsen gaan klimmen, welke minder zacht waren dan ze er uit zagen. Vanaf hier had je een mooi uitzicht over het strand en de zee en de surfers die probeerden een golfje te pakken. In de avond zijn we bij The dogs bollocks wezen eten aangezien het de laatste avond was van Eline, Corine en bo. Je kan hier uit verschillende burgers kiezen die allemaal onwijs groot zijn en maar 95 rand kosten (ong 6 euro). Gelukkig is het in dit land heel normaal om je left-overs mee te nemen, dus ik had voor de volgende avond nog een halve burger over. Scheelde toch weer een keertje eten maken.

Gister had ik weer een verplichte vrije dag, ik moest namelijk weer naar VFS global om mijn visa verlenging op te halen. Gelukkig heb ik een verlening gekregen! Om de middag dan ook maar goed te besteden in de stad ben ik samen met Caroline en Maria op een terrasje gaan zitten tot Caroline en ik om 16.20 de walking tour door Bo kaap konden gaan doen. Bo kaap is een wijk aan de rand van kaapstad tegen Signal hill aan waar eigenlijk alleen moslims wonen. Vroeger zijn alle slaven hier na hun bevrijding gaan wonen en hebben hun huizen in alle kleuren geschilderd als teken van hun vrijheid. Het was tijdens de slavenhandel namelijk verboden voor hen om kleurrijke kleding te dragen. De reden dat ze daar zijn gaan wonen is dat daar de eerst gebouwde moskee staat de Auwal masjid, gebouwd in 1794. Het was interessant om de geschiedenis achter de wijk te horen. De mensen noemden zich de cape malays, mensen van Maleisië, wat eigenlijk niet helemaal klopt aangezien maar een klein deel van maleisië kwam. Op het einde hebben we nog wat tips gekregen om goed cape malays eten te krijgen, waar een kruiden winkel zit een waar het bo kaap museum zit. Het fijne aan deze tours is dat ze gratis zijn en ze werken op basis van tips, dus je kan zelf bepalen hoeveel jij vindt dat het waard was. 

Vandaag moest ik helaas gewoon weer naar stage toe om aan het werk te gaan. Ik ben inmiddels begonnen met het helpen van iemand anders bij de werkzaamheden van haar project, aangezien ik nog steeds wacht op een paar onderdelen van mijn bestelling. Het blijft Afrika. Eind van de middag werd ik min of meer verplicht naar huis te gaan aangezien er een weer alarm af was gegeven. Iedereen werd aangeraden voor 6 uur binnen te zijn en niet meer buiten te komen. Veel straten waren blijkbaar al aan het overstromen. Achteraf bleek het wel mee te vallen. Tegen de tijd dat ik in mijn kamer was en droge kleren aan had gedaan was de storm opeens over.

Dit waren weer alle belevenissen van de afgelopen maand, morgen staat er weer van alles op de planning, maar dat volgt later.

Groetjes,
Sharona